အခန်း (၁) တရားအားထုတ်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အခြေခံမူများ

လက်တွေ့ ဝိပဿနာ တရားအားထုတ်နည်း (အခန်း ၁)

တရားအားထုတ်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အခြေခံမူများ

ဒေါက်တာစိုးလွင် (မန္တလေး) ၏ သင်ကြားချက်များကို အခြေခံထားသော ဝိပဿနာတရားအားထုတ်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အခြေခံမူများ

အန္တိမပန်းတိုင်

တရားအားထုတ်ခြင်း၏ အဆုံးစွန်ပန်းတိုင်က သစ္စာလေးပါးကို ကိုယ်တိုင်သိမြင်ခြင်းဖြင့် သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက်ပြီး နိဗ္ဗာန်ကိုမျက်မှောက်ပြုရန် ဖြစ်သည်။ ကိုယ့်ရဲ့ ရည်မှန်းချက် ပန်းတိုင်ကို ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်ပြီး နှလုံးသွင်းထားခြင်းဟာ အားထုတ်မှုအတွက် ခွန်အားတစ်ခု ဖြစ်စေသလို၊ လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ်ကနေ သွေဖည်မသွားအောင် ထိန်းကျောင်းပေးတဲ့ ပဲ့ကိုင်ရှင်တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ အကြောင်းအရာများ ပိုမိုသိရှိရန် သစ္စာတစ်ပါးချင်းစီကို နှိပ်ပါ။

၁။ ဒုက္ခသစ္စာ

Dukkha Sacca

ဒုက္ခဆိုတာ နာကျင်မှု၊ စိုးရိမ်မှု၊ မကျေနပ်မှု၊ မပြည့်စုံမှု စတဲ့ ခံစားချက်အားလုံးကို ခြုံငုံပြီး ဆိုလိုပါတယ်။

ဒုက္ခဒုက္ခ (သိသာသော ဆင်းရဲ)
ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နာကျင်မှုများ (ဥပမာ – နာမကျန်းဖြစ်ခြင်း၊ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရခြင်း)
စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆင်းရဲမှုများ (ဥပမာ – ဝမ်းနည်းခြင်း၊ စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်း)

ဝိပရိဏာမဒုက္ခ (ပြောင်းလဲမှုကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ)
ပျော်ရွှင်မှုတွေပင် အချိန်ကြာလာတဲ့အခါ ပြောင်းလဲပျက်စီးပြီး ဆင်းရဲဖြစ်လာတတ်တယ် (ဥပမာ – ချစ်ရသူနဲ့ ကွေကွင်းရခြင်း၊ ငွေကြေးပျောက်ဆုံးခြင်း)

သင်္ခါရဒုက္ခ (ဖြစ်တည်မှုကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ)
ဘယ်အရာမှ မမြဲဘူး၊ အားလုံးပြောင်းလဲနေတယ်။ ဒီအမြဲမရှိမှုကိုပင် ဆင်းရဲခြင်းလို့ မြင်တယ်။

ဘာကြောင့် ဒုက္ခသစ္စာကို နားလည်ဖို့လိုတာလဲ?
ဆင်းရဲမှုကို ရှောင်လို့မရဘူးဆိုတာ သိမှ သူ့ကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းနိုင်မယ်။ ဒုက္ခဟာ ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်တာကို လက်ခံမှသာ စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှု ရှာနိုင်မယ်။

၂။ သမုဒယသစ္စာ

Samudaya Sacca

“ တဏှာ” (လိုချင်မှု၊ တွယ်တာမှု) ဟာ ဆင်းရဲခြင်းရဲ့ အဓိက အရင်းအမြစ်ဖြစ်ပါတယ်။

ကာမတဏှာ – အာရုံခံစားမှုများကို တပ်မက်ခြင်း (ဥပမာ – ပစ္စည်းဥစ္စာ၊ အနှစ်သက်ဆုံးအရာများ)

ဘဝတဏှာ – အသက်ရှင်မှု၊ ဖြစ်တည်မှုကို စွဲလမ်းခြင်း (ဥပမာ – အသက်ရှည်ချင်၊ ထာဝရပျော်ချင်)

ဝိဘဝတဏှာ – မရှိခြင်း (ဖျက်ဆီးခြင်း၊ ပျက်စီးခြင်း) ကို တောင့်တခြင်း (ဥပမာ – မုန်းတီးသူ ပျောက်သွားစေချင်)

ဒီတဏှာတွေကြောင့် လူတွေဟာ မက်မောမှု၊ စွဲလမ်းမှု၊ အမျက်ဒေါသနဲ့ အဝိဇ္ဇာ (မသိမှု) တို့ဖြစ်လာပြီး ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဖြစ်စေပါတယ်။

သမုဒယသစ္စာကို လက်တွေ့ဘဝနဲ့ ချိတ်ဆက်ခြင်း
ဥပမာ ၁ – ဖုန်းအသစ်တစ်လုံးကို အလွန်လိုချင်လို့ ဝယ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ ပိုကောင်းတဲ့ဖုန်းထွက်လာတော့ ၀ယ်လိုက်မိတာ မတန်ဘူးဆိုပြီး ပျော်ရွှင်မှုပျောက်ကာ မကျေနပ်မှုဖြစ်ပြန်တယ်။
ဥပမာ ၂ – ချစ်ခင်နှစ်သက်ရတာတွေနဲ့ ကွေကွင်းရမှာကို ကြောက်လို့ အမြဲစိုးရိမ် စိတ်ဆင်းရဲရတယ်။

၃။ နိရောဓသစ္စာ

Nirodha Sacca

“ ဒုက္ခ၏ ချုပ်ငြိမ်းရာ” ဆိုသည်မှာ –

တဏှာ (လိုချင်မှု)၊ ဒေါသ၊ မောဟ စသော ကိလေသာများ လုံးဝချုပ်ငြိမ်းသွားခြင်း
ဘဝသံသရာ၏ ရပ်တန့်ခြင်း – ပဋိသန္ဓေနေမှု၊ အိုမင်း၊ နာမကျန်း၊ သေဆုံးမှုတို့မှ လွတ်မြောက်ခြင်း
နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ခြင်း – စိတ်၏လွတ်မြောက်မှု (အရဟတ္တဖိုလ်)

“ တဏှာ၏ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသာလျှင် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏။” — ဓမ္မပဒ

နိရောဓသစ္စာကို နားလည်ရန် အခြေခံအချက် (၃) ချက်
၁။ နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ ဘာလဲ? ငြိမ်းချမ်းမှု၏ အဆုံး၊ အပူမရှိသောနေရာ၊ ဘဝသံသရာမှ လွတ်မြောက်ခြင်း။
၂။ နိဗ္ဗာန်သည် မည်သည့်နေရာလဲ? နေရာတစ်ခုမဟုတ်၊ စိတ်၏ချုပ်ငြိမ်းမှု ဖြစ်သည်။
၃။ နိဗ္ဗာန်သို့ ဘယ်လိုရောက်မလဲ? မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ကျင့်သုံးခြင်းဖြင့် တဏှာကို အမြစ်ပြတ်ဖြတ်ရမည်။

၄။ မဂ္ဂသစ္စာ

Magga Sacca

ဆင်းရဲဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းရာသို့ ရောက်ရန် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးအကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်း။ ဤသည်မှာ ဒုက္ခကို အဆုံးသတ်ရန် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု လမ်းစဉ်ဖြစ်သည်။ “ တရားအားထုတ်တယ်” ဆိုတာဟာ ဒီမဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ကိုယ့်သန္တာန်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာဖို့၊ ပြည့်စုံလာဖို့ လက်တွေ့ ကျင့်သုံး ပွားများနေခြင်းပါပဲ။

လွတ်မြောက်ရာလမ်း

မဂ္ဂသစ္စာသည် ဗုဒ္ဓ၏ “ လက်တွေ့လမ်းစဉ်” ဖြစ်သည်။ ဒုက္ခကို သိရုံနှင့် မလုံလောက်၊ ဒုက္ခအဆုံးသတ်ရန် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု လိုအပ်သည်။ ထိုလုပ်ဆောင်မှုမှာ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကျင့်ရသည့် လမ်းစဉ်မဟုတ်ဘဲ အတူတကွ ပွားများရမည့် အပြန်အလှန်ဆက်စပ်နေသော အချက်ရှစ်ချက်ဖြစ်ပြီး အခြေခံလေ့ကျင့်မှု သုံးမျိုး (သိက္ခာသုံးပါး) အောက်တွင် စုစည်းထားသည်။ အသေးစိတ်သိရှိရန် အချက်တစ်ခုကို နှိပ်ပါ။

ပညာ

သီလ

သမာဓိ

ပိုမိုသိရှိလိုပါက အပေါ်မှ လမ်းအချက်တစ်ခုကို ရွေးချယ်ပါ။

သစ္စာ၏ အဆင့်ဆင့်တိုးတက်မှု

တရားအားထုတ်တယ်ဆိုတာဟာ သမုတိနယ်က အသိကို ကျော်လွန်ပြီး ပရမတ်နယ်ကို ထိုးဖောက်၊ နောက်ဆုံး အရိယာသစ္စာကို ကိုယ်တိုင် မျက်မှောက်ပြုနိုင်တဲ့ ဉာဏ်ပညာကို ရရှိဖို့အတွက် ဖြစ်ပါတယ်။ ကိုယ်သိနေတဲ့ သမုတိနယ်က အမှန်လေးကိုပဲ အဟုတ်ထင်ပြီး လမ်းဆုံးနေလို့ မဖြစ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ဉာဏ်ရည်ကို အမြင့်ဆုံးအဆင့်ထိ ရောက်အောင် လေ့ကျင့်နေတာလို့ နားလည်ထားရပါမယ်။ အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်ရန် အဆင့်တစ်ခုစီကို နှိပ်ပါ။

သမုတိသစ္စာ

လောကမှာ လူအများစု သတ်မှတ်ထားတဲ့၊ သူသိငါသိ အမှန်တရားပါ။ (ဥပမာ “ ယောက်ျား” ၊ “ မိန်းမ” ၊ “ ကုလားထိုင်” )။ လောကမှာ လူအချင်းချင်း ပြောဆိုဆက်ဆံ၊ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း ပြုလုပ်တဲ့အခါမှာ လိုက်နာရမယ့် စည်းကမ်းတွေ၊ အမှန်တရားတွေပါ။ ၎င်းသည် သီလ ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျင့်သုံးမှုတွေနဲ့ အဓိက သက်ဆိုင်ပါတယ်။

အာရုံ (အထောက်အပံ့) နှင့် စိတ် (အဓိက))

“ အာရုံရှိမှ စိတ်ဖြစ်တယ်” အာရုံက အကြောင်းတရား၊ စိတ်က အကျိုးတရားပါ။ ဘယ်ဟာက အဓိကလဲ၊ ဘယ်ဟာက အထောက်အပံ့လဲ ဆိုတာကို ကွဲကွဲပြားပြား သိဖို့လိုပါတယ်။ ဒီလို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိမှသာ လွတ်မြောက်ရာကို ရောက်နိုင်တဲ့ အားထုတ်မှုမျိုးကို ထိထိရောက်ရောက် ကျင့်ကြံနိုင်မှာပါ။

အာရုံ (အထောက်အပံ့)

ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ကို တစ်နေရာရာမှာ ကျောက်ချထားဖို့၊ အခြေပြုဖို့အတွက် အသုံးပြုရတဲ့ အရာတွေပါ။ ဘယ်အာရုံကမှ ပိုကောင်းတယ်ဆိုတာလည်း မရှိပါဘူး။ စိတ်ဖြစ်ပေါ်စေဖို့ အကြောင်းတရား အထောက်အပံ့တွေသက်သက်ပါပဲ။ အဆုံးစွန်ပန်းတိုင်မဟုတ်ပါ။

  • ဝင်လေထွက်လေ
  • ဝမ်းဗိုက်၏ ဖောင်းခြင်း၊ ပိန်ခြင်း
  • ကိုယ်ခန္ဓာဆိုင်ရာ ခံစားမှုများ (အထိ၊ နာကျင်မှု၊ အပူ၊ အအေး၊ အရသာ)
  • အသံ၊ အမြင် သို့မဟုတ် အတွေးများ

ဥပမာ- အာရုံသည် တုတ်ထောက်ခုန်သမား၏ တုတ်နှင့်တူသည် — တန်းကို ကျော်ရန် လိုအပ်သော ကိရိယာဖြစ်သော်လည်း၊ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်မဟုတ်ပါ။

အဓိက (စိတ် Mental Factors)

အာရုံဆိုတဲ့ အထောက်အပံ့ကို အမှီပြုပြီးတော့၊ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာအောင်၊ ဖွံ့ဖြိုးလာအောင်၊ အားကောင်းလာအောင် တည်ဆောက်ရမယ့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရည်အသွေးတွေ၊ မဂ္ဂင်တရားတွေကသာ အဓိက (Essential Practice) ဖြစ်ပါတယ်။

  • သတိ (sati): ပညတ်နဲ့ပရမတ်ကို စပ်ဆက်သိနေခြင်း/သတိရှိနေခြင်း အရည်အသွေး။
  • ဝီရိယ (viriya): သတိအဆက်မပြတ်ရှိနေဖို့ ထိန်းထားတဲ့အား Power။
  • သမာဓိ (samādhi): သတိနဲ့ ၀ီရိယဆိုတဲ့အကြောင်းကြောင့် သူ့သဘောသူဆောင်ဖြစ်လာတဲ့ စိတ်တည်ငြိမ်မှု။
  • ပညာ (paññā): သတိ၊၀ီရိယ၊သမာဓိကြောင့် ဖြစ်လာတဲ့ အမှန်တရားကို ထိုးထွင်းသိမြင်မှု။

ဥပမာ- စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရည်အသွေးများသည် တန်းကို ကျော်ရန် အသုံးပြုသော တုတ်ထောက်ခုန်သမား၏ ကျွမ်းကျင်မှု၊ ခွန်အားနှင့် နည်းစနစ်ဖြစ်သည်။ အာရုံတွေက ဒီသတိ၊ ဝီရိယ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဆိုတဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရည်အသွေးတွေ ဖြစ်ပေါ်လာဖို့အတွက် အထောက်အပံ့ ပေးရုံသက်သက်ပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒီအထောက်အပံ့ အာရုံတွေ မရှိဘဲနဲ့လည်း တရားအလုပ်က မပြီးမြောက်နိုင်ပြန်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် အဓိကနဲ့ အထောက်အပံ့ကို ကွဲကွဲပြားပြား နားလည်ပြီး အဓိကဖြစ်တဲ့ သတိ၊ ဝီရိယ၊ သမာဓိ၊ ပညာ တိုးတက်မှုအပေါ်မှာ ဦးတည်ပြီး အားထုတ်သွားရပါမယ်။

ဤလမ်းညွှန်သည် ဒေါက်တာစိုးလွင် (မန္တလေး) ၏ “ လက်တွေ့ ဝိပဿနာ တရားအားထုတ်နည်း” အခန်း (၁) ကို အခြေခံထားသည်။

ဤစာမျက်နှာသည် နားလည်မှုနှင့် လက်တွေ့ကျင့်သုံးမှုကို အားပေးရန် ရည်ရွယ်ပါသည်။

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

en_USEnglish